κρατίζω

(Μ κρατίζω)

1. κρατώ

2. συγκρατώ, εμποδίζω, σταματώ

νεοελλ.

παρακρατώ

μσν.

1. κατακρατώ, αρπάζω, κλέβω κάτι

2. μέσ. κρατίζομαι

κατέχομαι από σκέψη, συλλογίζομαι.

[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητικά σχηματισμένος ενεστ. από τον αόρ. ἐκράτησα (κρατῶ) κατά το σχήμα ἔσχισα: σχίζω, επειδή -ησα = -ισα φωνητικώς].